1970’li yıllardan itibaren ülkemizde üretime başlayan Renault ve Fiat (Tofaş) kendilerine göre bir hayran kitlesi oluşturmaya başladı. O dönemde ülkemize ithalat da sınırlı olduğu için daha doğrusu yabancı marka otomobil sayısı çok az olduğundan bu iki markayı kullananlar arasında fanatik bir ilişki vardı. Bahsettiğimiz yıllarda Türkiye’de Amerikan otomobillerinin sayısı çok fazlaydı ve Avrupalı markalar pek tanınmıyordu. Yerli otomobil üretimine paralel olarak ralliler de başladığından Renault 12 ve Murat 124 rekabeti parkurlara da taşındı. Tabii aynı dönemde Otosan ve Anadol da bu ilişki içindeydi ama konumuz Renault ile Fiat olduğu için daha çok bu iki markadan bahsedeceğiz. Kısaca, neredeyse 90’ların sonuna kadar büyük bir Renault-Tofaş rekabeti vardı. Otomobillere biraz ilgi duyanlar bile hemen bir taraf seçer, o markayı kullanır ve arkadaş sohbetlerinde ciddi tartışmalar yaşanırdı. Neredeyse Galatasaray-Fenerbahçe rekabeti gibi bir durum söz konusuydu. 90’larla birlikte resmi olarak ithalat arttığından bu rekabet yavaş yavaş azaldı. Hatta bir dönem Renault ve Tofaş ürünleri teknolojik olarak yabancı markaların arkasında kaldığı için aşağılanmaya bile başladı. Satış anlamında yine en üstte olsalar da fanatiklik boyutu azaldı. Neyse ki daha sonra her iki marka da Avrupa’yla paralel üretimlere başladı ve günümüze kadar geldik. Sonuç olarak artık Renault-Tofaş taraftarlığı gibi bir durum söz konusu değil. Elbette her iki markanın da özellikle eski modellerini seven bir kitle var. Özellikle Tofaş tarafında bu durum daha yoğun. İşte Renault ve Fiat birleşmesi haberini duyduğumda aklıma bunlar geldi. Ben ciddi bir Renault taraftarıyım (hâlâ öyle) zamanında arkadaşlarımla o kadar çok Renault-Tofaş (Fiat) tartışması yaşadım ki, şimdi böyle bir birleşme yaşanırsa ne yaparım bilmiyorum. Şaka bir yana şimdi her iki markanın güncel durumuna bakalım. Bilindiği gibi Renault ve Fiat dünyanın en eski otomobil üreticilerinden ikisi. Öncelikle Fiat Chrysler (FCA) ile Renault birleşirse, yıllık dokuz milyon satışla dünyanın üçüncü büyük otomobil üreticisi (Toyota ve Volkswagen’in arkasında) oluşacak. Bu birleşme olursa, her iki taraf da otomotiv endüstrisine hızla yaklaşan elektrik devrimi gibi değişiklikleri daha kolay sırtlayacak. Önemli miktarda bütçe tasarrufu sağlamak için ölçek ekonomisinin faydalarından yararlanmayı planlıyorlar. Kâğıt üzerinde bakarsak bu birleşmenin önemli avantajları var. Renault, Fiat Chrysler’in elektrikli araçlarda zayıf olduğu bölgelerde, özellikle Avrupa’da çok güçlü. Bunun tersi de geçerli. FCA, Kuzey Amerika’da oldukça büyük bir varlığa sahip ve onlarca yıllık kamyonet ve SUV deneyimi bulunuyor. RENAULT GRUBU Renault, kısa bir süre öncesinde tartışmalar yaşanmaya başlasa da Nissan’la uzun süredir devam eden bir ittifakın içinde. Fakat buna rağmen Çin gibi pazarlarda istediği başarıyı...